Canon TS-E 24mm f/3.5L II

Een absolute droom van een lens! De kwaliteit van de afbeeldingen is echt geweldig. Normaal gesproken zijn telelenzen wat dat betreft beter dan groothoeklenzen, maar dat geldt niet voor deze jongen! In tegenstelling tot zijn voorganger zijn de knoppen nu veel beter te gebruiken. De lens kan ook bij maximale shift nog altijd met een filter gebruikt worden. Alhoewel naar mijn mening een polarisatiefilter bij deze brandpuntsafstand weinig zin heeft om de blauwe hemel nog blauwer te maken, want dat leidt alleen maar tot vlekken. Wil je de polarisatiefilter echter gebruiken om storende spiegelingen te neutraliseren, dan is dat geen probleem. De lens heeft uiteraard geen autofocus. Ik schrijf dit, omdat dat misschien niet voor iedereen duidelijk is. Met deze lens dien je volledig handmatig te fotograferen. De meeste fotografen maken zelfs gebruik van een statief. Persoonlijk neem ik graag foto’s uit de losse pols en gebruik daarbij dan de focusindicator van de camera en de ingebouwde waterpas. Op die manier ben ik sneller en flexibeler bij de keuze van het detailbeeld. Bij deze lens kan het net als bij zijn voorganger gebeuren dat je vingers tussen de lens en de camera komen klem te zitten, nadat je de de lens in de shiftpositie hebt gedraaid. Wees je hiervan bewust, voordat je gaat shiften. Voor de typische foto’s van gebouwen biedt de lens voldoende mogelijkheden als je niet recht voor het gebouw staat. Ronde torens kun je bijvoorbeeld nog steeds fatsoenlijk fotograferen als ze zich niet in het midden van het beeld bevinden. Voor het maken van creatieve foto’s raad ik aan om bij hoge gebouwen in tegengestelde richting te shiften of een teleconverter te gebruiken om de brandpuntsafstand te vergroten. Hoewel het een L-lens is, is het niet voor stof, enz. afgedicht, de lens heeft geen afdichtlip (heeft volgens mij ook geen zin vanwege het mechanisme).